Ύπουλη Μηλόπιτα

Της πάει η μηλόπιτα της Κυριακής.

Προσωπικά δε γουστάρω ούτε τις Κυριακές ούτε τη μηλόπιτα. Τις Κυριακές δεν τις γουστάρω ακόμη και αν δουλεύω την ίδια μέρα και έχω ρεπό την Δευτέρα. Τη μηλόπιτα τη βαριέμαι. Η μήπως όχι;

Εύκολα πράγματα δε λέω και τα δύο, αλλά διεκπαιρεωτικά ρε παιδάκι μου. Συνήθως όταν λέμε “μια μέρα” δεν εννοούμε την Κυριακή και όταν λέμε “θέλω γλυκό” δεν εννοούμε Μηλόπιτα (είθισται να εννοούμε σοκολάτα και μόνο αλλά αυτό είναι άλλο πονεμένο story)

Για πάρτο αλλιώς όμως, να δω λίγο κάτι που θέλω.

“Tι καλά να πηγαίναμε μια βόλτα στο βουνό/θάλασσα την Κυριακή”

“Λίγη μηλόπιτα με παγωτό μαζί με τον καφέ υπέροχη ε;”

Άρα είναι όλα θέμα προοπτικής; Οπτικής γωνίας; Συμπεριφοράς η πράξεων; Αλήθεια είναι πως σημασία δεν έχει μερικές φορές τι λες, αλλά ΠΩΣ το λες, πως διανθίζεις το λόγο σου με κενά, παύσεις, ένα χαμόγελο, κάτι τέλος πάντων. Μα και φυσικά το κατά πόσο είσαι διατεθειμένος να το πράξεις. Καθότι από σκέτα λόγια και τυφλές ελπίδες γεμίσαμε όσο και από μηλιές.

Η μηλιά είναι το πιο διαδεδομένο οπωροφόρο παγκοσμίως, αντιπροσωπεύει το 50% των φυλλοβόλων οπωροφόρων δέντρων, με παγκόσμια ετήσια παραγωγή περί τα 60 εκατομμύρια τόνους. Μιλάμε για πολύ μήλο φίλε, άστο.

Το μήλο έχει πολλές οσκαρικές ερμηνείες σε όλη την ιστορία της Ανθρωπότητας. Από τη γέννηση του μέχρι και τις μέρες μας που το έκανε ωραιότατη συσκευασία για κολόνια η DKNY.

Αρχικά σου λέει το μήλο φίλε μου (νταξ βοήθησε και το φίδι λίγο στη ραδιουργία και τον όλεθρο) έφταιγε που πήραμε μπούλο από τον Παράδεισο. (Πάντα φταίνε οι άλλοι. Όχι εμείς  που είμαστε μαλάκες) Μετά συμμαζεύτηκε αρκετά και ήταν κάπως πιο φρόνιμο σαν φρούτο δε λέω, το πήγανε και στην Αμερική βόλτα οι πρώτοι άποικοι, άρα κάπου χαλάρωσε το πράμα.

Για να καταλάβεις τι φάση είναι το μήλο θα σου δώσω το εξής παράδειγμα:

Το μήλο είναι σαν κάποιους ανθρώπους ξέρεις, που λες “έλα μωρέ αυτός; Σιγά αυτός είναι καλό παιδάκι, σιγά μην έκανε τέτοιο πράμα” Και τελικά αυτός όχι μόνο το έκανε αυτό το πράμα, αλλά το “Όχι αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις”, ΕΙΝΑΙ αυτό που νομίζεις συν μερικές εκατοντάδες ακόμη που δεν πήρες χαμπάρι, και συ μετά ψάξε σύννεφο να πέσεις. Έτσι κάπως να αντιμετωπίσεις λοιπόν και το μήλο αδερφέ.

Όσο αδιάφορο να δείχνει, και να μην σου γεμίζει το μάτι, γενικά θα το δεις να εμπλέκεται σε όλη του την ιστορία σε ραδιουργίες, ξεφτυλίκια, γάμους, πολέμους έρωτα σεξ και βία. Τα οποία μπορείς κάλλιστα να διαβάσεις εδώ.

 Όλα αυτά δηλαδή που αν τα ρίξεις σε ένα Blender θα κάνανε ένα υπέροχο σίριαλ στο Netflix τα οποίο θα βλέπεις πίνοντας καφέ μαζί με Μηλόπιτα τις Κυριακές.

Στα πα. Δε στα πα; Όλα είναι θέμα οπτικής!

Υλικά:

250 γραμμάρια άσπρη Κρυσταλλική ζάχαρη* δες και πιο κάτω

150 γραμμάρια Αλεύρι Φαρίνα η Αλεύρι για όλες τις χρήσεις στο οποίο θα βάλεις μπέικιν αλλιώς μην περιμένει να φουσκώσει απολύτως τίποτα!

4 αυγά

2 βανίλιες –αυτές τις συνθετικές αηδίες στο άσπρο φιαλίδιο με το κόκκινο καπάκι-

3 μήλα ‘ότι έχεις σπίτι μην το κουράζεις και πολύ

*3 κουταλιές της σούπας ζάχαρη το πιο κάτω είναι αυτό, αυτή είναι έξτρα, μην καβατζώσεις από τα 250 γραμμάρια παραπάνω που λέγαμε. Και καλό θα ήτανε να έβαζες μαύρη αν είχες για να κάνει καλύτερη καραμέλα.

Λίγη κανέλα σε σκόνη την οποία προσωπικά σιχαίνομαι όσο οι Ισραηλινοί τους Παλαιστίνιους οπότε κάνε τα κουμάντα σου

Το χυμό και το ξύσμα από ένα Λεμόνι.

100 γραμμάρια λιωμένο Βούτυρο ή Μαργαρίνη

Εκτέλεση:

Πλύνε τα χέρια σου, άσε το κινητό κάτω και πιάσε να καθαρίσεις τα μήλα από τη φλούδα και να τα αποπυρηνώσεις (πολλές δύσκολες λέξεις σήμερα). Μετά κόψε τα σε φέτες, και στρώσε τα σε μια βουτυρωμένη στρόγγυλη φόρμα με αποσπώμενο στεφάνι η σε ένα ταψάκι (δεν έχει σημασία, ότι διαθέτεις, και αν δεν διαθέτεις χτύπα δίπλα στη γειτόνισσα τα χουμε πει σε παλιότερα Post αυτά)

Θα ραντίσεις τα μήλα με τη μισή ποσότητα από το χυμό λεμονιού για να μη μαυρίσουν. (Το μήλο εμπεριέχει ουσίες οι οποίες όταν έρθουν σε επαφή με το οξυγόνο του αέρα δημιουργούν ένα mini σκούριασμα εξ ου και το χρώμα αυτό. Το οξύ που περιέχει το λεμόνι θωρακίζει το φρούτο και αποτρέπει τη μαυρίλα)

Θα πασπαλίσεις τα κομμένα μήλα με τη ζάχαρη (όχι τα 250 γραμμάρια, αλλά την άλλη, την πιο κάτω) και την κανέλα (εμένα εδώ θα με συγχωρήσετε κάτι μου έτυχε και πρέπει να λείψω για λίγο) ενώ στη συνέχεια θα τα περιχύσεις με το λιωμένο βούτυρο.

Σε έτερο σκεύος τώρα, χτύπα καλά τα αυγά με τη ζάχαρη (τα έρμα 250 γραμμάρια) με το μίξερ και μόλις διπλασιαστούν σε όγκο, ρίξε μέσα το αλεύρι (με ή χωρίς το μπέικιν) τη βανίλια, το ξύσμα και τον υπόλοιπο χυμό λεμονιού. Το αποτέλεσμα οπτικά θα είναι μια σχετικά υδαρείς (να τη πάλι η δύσκολη λέξη) ζύμη την οποία με μαεστρία θα ρίξεις επάνω από τα μήλα.

Ψήσε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 170 με 180 βαθμούς για 40 με 45 λεπτά*

*Οι χρόνοι και οι θερμοκρασίες ψησίματος είναι ενδεικτικοί και ενδέχεται να αλλάζουν στον εκάστοτε φούρνο