Να Μην Γυρίσεις Ούτε για να Μας Φτύσεις: Η Γενιά που Έφυγε, και το Παστίτσιο της Υπόσχεσης

 

«Άνθρωπο που βάζει τα όνειρά του σε μια βαλίτσα και μπαίνει σ’ ένα μέσο να φύγει, να πάει να βρει το μέλλον του, θα τον σέβεσαι!»

Αυτό μου έμαθε η ζωή και αυτό εφαρμόζω.

Υπήρξα κι εγώ ξένος ανάμεσα σε ξένους, όταν έφυγα από την επαρχία για την Αθήνα·

και είμαι πάντα ξένος ανάμεσα σε ξένους κάθε καινούρια σεζόν, που πρέπει να κάνω reinvent τον εαυτό μου, να ξανασυστηθώ, να ξαναποδείξω, να ξαναχτίσω.

«Φοβάμαι τις Δευτέρες που πάντα μοιάζουν σαν καινούρια αρχή.»

Το όνομά της δεν θα το πω, για ευνόητους λόγους.

Την είχα μαθήτρια — συνεπής, μετρημένη, καλλίγραφη.

Πάντα τη θυμάμαι να δουλεύει σε κουζίνες, σε μαγαζιά, όπου έβρισκε πάντα δουλειά.

Και μια μέρα τα μάζεψε και έριξε μια μούντζα, να πάει να βρει τον εαυτό της στο εξωτερικό.

Και τώρα τη βλέπω και την καμαρώνω: να προκόβει, να εστιάζει στην προσωπική της εξέλιξη, στην ευεξία της·

Να κάνει ταξίδια, να έχει μέλλον.

Κι ας της λένε «άντε φτάνει, πότε θα γυρίσεις, πολύ έκατσες».

Κι εγώ πάντα της λέω:

«Να μην γυρίσεις ούτε για να μας φτύσεις.»

Ανήκει σ’ αυτή τη γενιά των παιδιών που δεν έφυγαν από καπρίτσιο,

αλλά από ανάγκη να μη μαραθούν.

Τα λένε “Brain Drain”, μα εγώ τα λέω “ψυχές που έσφιξαν τα δόντια και πήγαν να ζήσουν όπως τους αξίζει”.

Και κάθε φορά που κάποιος φεύγει, η Ελλάδα μικραίνει λίγο — αλλά και δυναμώνει αλλιώς: μέσα μας.

Σε όλους τους μαθητές μου αυτό λέω:

Φύγετε να σωθείτε.

Εδώ δεν έχει μέλλον για εμάς· δεν θα έχει ούτε για εσάς.

Δεν θα κατηγορήσουμε ποια γενιά φταίει· εδώ είναι blog μαγειρικής και κατάθεσης ψυχής.

Αυτό το κορίτσι, λοιπόν, είναι ζόρικο.

Δύσκολο, περίπλοκο, πεισματάρικο — κι άμα την πιάσουν τα νεύρα της, μπελάς στο κεφάλι!

Αλλά είναι και δοτική, όμορφη, δυναμική γυναίκα με ψυχή μεγαλύτερη απ’ το μπόι της και φιλότιμο ακόμη μεγαλύτερο.

Αν την κάνεις φίλη σου, έχεις κερδίσει λαχείο.

Πολύπλοκη, με σαφή δόμηση και αξέχαστη γεύση — σαν το φαγητό που θα φτιάξουμε σήμερα.

 

(φωτογραφία το Ai Μην τα ξαναλέμε)

Παστίτσιο

Υλικά:

½ κιλό μακαρόνια Νο 2

Για τον κιμά:

700 γρ. κιμά μοσχαρίσιο η ανάμεικτο 9για μένα καλύτερα)

1 μεγάλο ψιλοκομμένο κρεμμύδι (η τριμμένο στον τρίφτη η το μούλτι ότι θες)

½ φλιτζάνι τσαγιού λάδι

Αλάτι, πιπέρι, μαϊντανός

2 μεγάλες τομάτες ή 250 γρ. συμπυκνωμένο χυμό ή 1 κονσέρβα κονκασέ..άντε...

200 γρ. κεφαλογραβιέρα ή κεφαλοτύρι ή 400 γρ. ανάμεικτα τυριά τριμμένα (κεφαλοτύρι, τσένταρ, έμενταλ, κεφαλογραβιέρα, ένταμ, γκούντα)

Προαιρετικά 2 αυγά

1 κουταλιά σούπας βούτυρο

Για τη μπεσαμέλ:

8 κουταλιές σούπας βούτυρο

8 κουταλιές σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1½ λίτρο χλιαρό γάλα

3 κρόκοι αβγών

½ φλιτζάνι τυρί τριμμένο

Αλάτι, άσπρο πιπέρι ... άντε μαύρο πιπέρι κομμάτια να γίνει

Εκτέλεση:

Σοτάρετε τον κιμά και το ψιλοκομμένο κρεμμύδι με το λάδι και προσθέτετε ένα κουταλάκι αλάτι, λίγο πιπέρι, μαϊντανό ψιλοκομμένο, τις ντομάτες (ξεφλουδισμένες και ψιλοκομμένες) ή τον χυμό και 2½ ποτήρια νερό.

Αφήνετε τον κιμά να σιγοβράσει για μισή ώρα, μέχρι να απορροφηθεί το νερό του.

Προαιρετικά, προσθέτετε 2 αβγά χτυπημένα στον έτοιμο κιμά.

Βράζετε τα μακαρόνια σε αλατισμένο νερό και, μόλις βράσουν, ρίχνετε λίγο κρύο νερό και τα στραγγίζετε.

Προσθέτετε 2 κουταλιές βούτυρο και τα τριμμένα τυριά (κρατώντας 2 κουταλιές για το τέλος).

Ανακατεύετε και βάζετε τα μισά μακαρόνια σε βουτυρωμένο μεγάλο ταψί (32x37 εκ.).

Τα σκεπάζετε με τον κιμά και από πάνω βάζετε τα υπόλοιπα μακαρόνια.

(Αν θέλετε, μπορείτε να τα ανακατέψετε όλα μαζί.)

Για τη μπεσαμέλ:

Σε μια μέτρια κατσαρόλα λιώνετε το βούτυρο και προσθέτετε το αλεύρι.

Ανακατεύετε συνεχώς με σύρμα, μέχρι να πάρει λίγο χρώμα, και το κατεβάζετε από τη φωτιά.

Κρατάτε 2-3 κουταλιές σούπας από το χλιαρό γάλα για να τις ανακατέψετε με τους κρόκους,

και το υπόλοιπο το προσθέτετε στην κατσαρόλα, ανακατεύοντας για να μην σβολιάσει.

Βάζετε πάλι σε χαμηλή φωτιά και ανακατεύετε ώσπου να πήξει.

Μόλις κρυώσει λίγο, προσθέτετε τους κρόκους με το γάλα, αλατοπιπερώνετε και ρίχνετε το τυρί.Περιχύνετε τα μακαρόνια με τη μπεσαμέλ, ραντίζετε με 1 κουταλιά λιωμένο βούτυρο και πασπαλίζετε με το υπόλοιπο τυρί.

Ψήνετε στους 200°C για 45–60 λεπτά, ώσπου να ροδίσει η επιφάνεια.

Να είναι καλοτάξιδη και γεμάτη αγάπη — όπως το φαγητό που μοιραζόμαστε.

Σε αγαπώ για πάντα Πέπα μου