Αφράτα Μπουρεκάκια της Θείας Σοφίας

Στη δεκαετία του 90 mostly τη μουσική όριζε το ραδιόφωνο σε ένα ποσοστό περίπου 80% και το υπόλοιπο 20% μοιράζονταν τα έγκυρα μουσικά περιοδικά, τα trends και η τηλεόραση με κύριο εκπρόσωπο το Mtv εδώ ίσως να αδικώ λίγο το Mtv.

Λίγο το βιοποριστικό κομμάτι λίγο η αγάπη μου για τη μουσική, έμπλεξα και γω σε αυτό το σκηνικό μέσα, και έκτοτε λέω ότι παντρεύτηκα τη μαγειρική και η γκόμενα μου είναι η μουσική.

Ήταν μεγάλη υπόθεση να δουλεύεις σε ραδιόφωνο τότε φίλε, παίρναμε δωρεάν samples μας στέλνανε προσκλήσεις για πάρτι, ξέραμε τους Dj’s στα μαγαζιά και κυρίως ήμασταν εμείς που διαμορφώναμε το μουσικό σκηνικό. Για την ιστορία θα σου αναφέρω πως πολύ γνωστός τραγουδιστής μα πάρα πολύ γνωστός και ιδιαίτερα για τις φασιστικές του απόψεις τα τελευταία χρόνια, (μέσα σε ένα κυκεώνα αρχαιολατρίας ελληνισμού και ορθοδοξίας η θανάτου) στα τρελά ντουζένια του, έφαγε Ban εν μια νυκτί από όλα τα ραδιόφωνα της Κεντρικής Μακεδονίας με απόφαση των παραγωγών επειδή βγήκε το Πάσχα του 1997 η 1998 στην Πύλη Αξιού και κει είπε κοροϊδευτικά: «Σας αρέσει το Ρολόι μου; Είναι Βούλγαροι»

Έχω να γράψω πολλές όμορφες στιγμές εικόνες και εμπειρίες αλλά θέλω να σταθώ σε ένα πράγμα για την ώρα, μιας και θέλω να το δέσω με τη συνταγή που θα ακολουθήσει.

Ένας ξεχωριστός άνθρωπος που γνώρισα τα χρόνια του ραδιοφώνου, για εμένα και που δυστυχώς δεν ζει πια, ήτανε η θεία η Σοφία (για επαρχιώτη που έχει καταγωγή από χωριό όλοι οι πάνω στην ηλικία από αυτόν, και αυτό από σεβασμό είναι θεία και θείος)

Η θεία η Σοφία με τη ζεστή καρδιά και τα κόκκινα μαγουλάκια που δεν υπάρχει περίπτωση να μην δακρύσω όταν τη θυμηθώ, που με είχε σαν εγγόνι της, ήταν μια εξαιρετική μαγείρισσα και νοικοκυρά. Γενικά οι άνθρωποι στα χωριά και στην επαρχία, ήταν άλλης πάστας και άλλης κοψιάς άνθρωποι, όταν αργούσα να σχολάσω από τη δουλειά πολλές φορές τύχαινε αυτό για τον ένα η άλλο λόγο, πάντα είχε ένα καλό φίλεμα για μένα μαζί με ένα μικρό ποτήρι τσιπουράκι, λίγο αυγό, λίγο τηγανητό λουκάνικο, μια ντομάτα, κάτι να προσφαίσω. Αυτά έτσι σαν μια όμορφη γλυκιά ανάμνηση στα χρόνια που πέρασαν, και φάρμακο στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.

Η συνταγή που ακολουθεί είναι προικώο της κόρης της και αδερφικής μου φίλης Κυρίας Μαρίας Βαλσαμίδου, που ακούτε στο Ραδιόφωνο Διόνυσος στους 89,2 (εκεί που δούλευα και γω και φυσικά προς μεγάλη μου τιμή ακόμη με θεωρούν συνάδελφο τα παιδιά)

Τυροπιτάκια αφράτα της Θείας Σοφίας

Υλικά:

Για το προζύμι:

2 κουταλιές της σούπας άσπρη κρυσταλλική ζάχαρη

2 κουταλιές του γλυκού αλάτι

2 κούπες χλιαρό γάλα (αλλά όχι καυτό γιατί θα κάψει τα ένζυμα της μαγιάς)

2 φακελάκια ξηρή μαγιά

Αλεύρι για όλες της χρήσεις (τόσο ώστε να πετύχουμε ένα πηχτό χυλό)

Για τη ζύμη

2 μεγάλα αυγά

2 κούπες του τσαγιού σπορέλαιο

2 κουταλιές του γλυκού  ξίδι

Αλεύρι για όλες τις χρήσεις (τόσο, ώστε να πετύχουμε μία μαλακή ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια και να πλάθεται)

Για τη γέμιση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε Τριμμένο Κίτρινο τυρί, Θρυμματισμένο Τυρί Φέτα, Ζαμπόν, Κασέρι, γενικά ότι τραβάει η  όρεξη μας.

Εκτέλεση:

Δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο το θέμα, αλλά σήκωσε μανίκια πλύνε χέρια και κάνε χώρο στην κουζίνα γιατί θα πιάσεις πλάστη σήμερα.

Αρχικά μαζεύουμε όλα τα υλικά κοντά μας εκτός από αυτά της γέμισης.

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά για το προζύμι μέσα σε ένα λεκανάκι, και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος σκεπασμένο με μια πετσέτα του φαγητού καθαρή μέχρι να φουσκώσει.

Σε αυτό το σημείο θα ξαναπούμε πως αποφεύγουμε όπως σε κάθε ζύμη έτσι και εδώ να ενώσουμε το αλάτι με τη μαγιά, γιατί η γαμιά θα καεί, αλλά αντ’ αυτού θα ενώσουμε τη μαγιά με τη ζάχαρη για να τη βοηθήσουμε να αναπτυχθεί μέσα στο χλιαρό γάλα, θα ανακατέψουμε και μετά θα ρίξουμε τα υπόλοιπα υλικά για το προζύμι.

Αφού φουσκώσει το προζύμι μας, ρίχνουμε σε στο ίδιο λεκανάκι τα υλικά της ζύμης και ζυμώνουμε μέχρι να πετύχουμε μία ομοιογενή αφράτη και μαλακή ζύμη που να πλάθεται και να μην κολλάει στα χέρια.

Αφήνουμε τη ζύμη σε ζεστό μέρος να φουσκώσει.

Μέχρι εδώ όλα καλά και εύκολα ε;

Ναι καλά. Θα δεις.

Όταν η ζύμη είναι λοιπόν έτοιμη, την κόβουμε μικρά μπαλάκια και τα ανοίγουμε με τον πλάστη σε πιτάκια.

Κόβουμε το κάθε πιτάκι διαγώνια στα 4 (σε τρίγωνα δηλαδή).

Ανοίγουμε κάθε τρίγωνο λίγο με τον πλάστη ξανά (επειδή η ζύμη είναι ελαστική και μαζεύει) βάζουμε στην άκρη της κορυφής του τριγώνου ότι γέμιση θέλουμε, κλείνουμε και από τις δύο μεριές το ρολλάρουμε και τυλίγουμε σαν κρουασάν.

Δε μπορώ να στα γράφω πιο απλά, μην πήζεις εύκολο είναι, σκέψου ότι έχεις τρίγωνα ζυμαράκια που θα τα τυλίξεις σαν μικρά κρουασανάκια

Αλείφουμε με χτυπημένο αυγό και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν.

Λίγο πριν τα βγάλουμε από το φούρνο, τα βγάζουμε για λίγο και τα αλείφουμε με βιτάμ λιωμένο και τα ξαναβάζουμε μέσα για το τελικό ρόδισμα