Ο Χειριστικός: Όταν η Ζωή Σου Μαγειρεύει Κοτόπουλο με μπόλικο λεμόνι
Στα 12 προηγούμενα στόρυ/ποστ αναφερθήκαμε και ψήσαμε αριστοτεχνικά θαρρώ τα 12 ζώδια στο φούρνο. Κάποια εναντιώθηκαν, κάποια γελάσανε, κάποια το πήρανε προσωπικά, κανένα δεν έκανε τις συνταγές.
Σήμερα περνάμε σε μια νέα μορφή παράνοιας.
Αν τα ελαττώματα ήταν φαγητά μετά τι;
Θα σου εξηγήσω ακριβώς γιατί σήμερα θα ξεκινήσουμε με τον στρατηγό:
Ο Χειριστικός άνθρωπος!
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ζητάνε τίποτα ευθέως. Ο Χειριστικός είναι ο μάστορας της έμμεσης επίθεσης, Δεν θα ζητήσει ποτέ κάτι ευθέως – θα σε κάνει να νιώσεις τόσο μαλάκας που δεν το σκέφτηκες μόνος σου.
Είναι απο τα τυπάκια που ζουν για να σου σκάψουν λάκκο (με βελούδινα γάντια βέβαια).
Αν τους συναντήσεις, ξέρεις: ο Χειριστικός δεν είναι απλά δύσκολος, είναι στρατηγός. Χρησιμοποιεί ενοχές, οίκτο και την αίσθηση καθήκοντος σου για να σε κάνει να χορέψεις τον δικό του σκοπό, ενώ εσύ νομίζεις ότι διάλεξες τη μουσική. Όταν τον αντιμετωπίσεις, πέφτει θύμα. Πάντα.
Όταν πετυχαίνεις κάτι, θα σου πει:
“Μπράβο, αλήθεια, είχα τόσες αμφιβολίες για το αν θα τα καταφέρνεις. Αλλά να που το έκανες!”
Κι όταν πέσει το ρεύμα και μείνουν όλοι στο σκοτάδι, το πρώτο του story στο Instagram θα είναι:
“Πόσο άδικο, αυτό το σκοτάδι… Γιατί πάντα σε μένα;”
Ο Χειριστικός δεν κλαίει – δανείζεται τα δάκρυα των άλλων. Πιστεύει ότι ο κόσμος είναι μια βαρετή σκηνή θεάτρου και εσύ είσαι ο Κομπάρσος-Θύμα που προσπαθεί να πάρει με το ζόρι Όσκαρ Β’ Γυναικείου/Ανδρικού ρόλου.
Αν βρίσκεις κάτι στις πολλές (έχουν και μεγάλη γκάμα τα καριόλια) επόμενες ατάκες φίλε η φίλη έχω μια συμβουλή: RUN!
«Μετά από όλα όσα έχω κάνει για σένα, αυτό είναι το ευχαριστώ;»
«Εντάξει, όπως νομίζεις. Απλώς να ξέρεις ότι θα με στεναχωρήσεις πολύ αν το κάνεις.»
«Εγώ απλά ανησυχώ μήπως εσύ εκτεθείς. Εμένα δεν με νοιάζει.» (Σε νοιάζει.)
«Εγώ θα το κάνω, αν και δεν πρέπει. Απλώς νιώθω υποχρεωμένος να σε βοηθήσω.»
«Κάνε το όπως θέλεις, αλλά μην ξεχνάς ποιος ήταν δίπλα σου όταν...»
(Επικίνδυνη υπενθύμιση παλαιών χαρτιών.)
«Αν με αγαπούσες πραγματικά/αν ήμασταν αληθινοί φίλοι, δεν θα έλεγες όχι.»
Αν ακούς η έχεις ακούσει αυτά: RUN!
«Εντάξει, είμαι καλά. Απλώς αισθάνομαι ότι κανείς δεν με καταλαβαίνει.»
(Δεν είναι καλά και περιμένω να το ρωτήσεις 10 φορές.)
«Δεν πειράζει, θα το κάνω μόνος/η μου. Έχω συνηθίσει άλλωστε να τα βγάζω πέρα.»
«Δεν ξέρω γιατί το σκέφτηκα καν. Είμαι τόσο κουτός/η...»
(Περιμένω να διαφωνήσεις με πάθος.)
«Απλώς να ξέρεις ότι έκανες το καλύτερο που μπορούσες, παρά την αποτυχία σου.»
(εδώ κανονικά ρίχνεις κουτουλίδι)
«Αν δεν με βοηθήσεις, θα καταστραφεί όλη η προσπάθεια. Εγώ τι να κάνω;»
Και τέλος πολύ σημαντικό γιατί πάμε στο Hardcore, αν έχεις ακούσει και αυτά: RUN!
«Εγώ ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο. Μάλλον παρεξήγησες.»
(είπες και παραείπες απλά δεν σου έσπασα τα μούτρα όταν έπρεπε)
«Είσαι υπερβολικός/ή.»
(Ή το κλασικό: «Το κάνεις θέμα για το τίποτα και τα παίρνεις όλα προσωπικά».)
«Μάλλον δεν θυμάσαι καλά. Τα πράγματα έγιναν εντελώς διαφορετικά.»
(εγώ θυμάμαι... εσύ δεν θα θυμάσαι απο τις φάπες σε λίγο)
«Μήπως κουράστηκες; Φαίνεσαι κάπως.»
(Η ΥΠΕΡ-Ατάκα-βόμβα για να σε αποδυναμώσει.)
«Μα καλά, εσύ έχεις τόσα νεύρα. Εγώ τι φταίω;»
(Αφού σε έβγαλε από τα ρούχα σου.)
«Εντάξει, μην τρελαίνεσαι για ένα τόσο μικρό πράγμα.»
Και εδώ μπαίνει η μαγεία του φαγητού: αν ο Χειριστικός ήταν φαγητό, θα ήταν Κοτόπουλο στον Φούρνο με Πατάτες, φαινομενικά απλό, αλλά με μυστικά που θα σε κάνουν να δουλέψεις για να το ευχαριστήσεις (αφήνοντας πίσω σου ένα αίσθημα… ελαφριάς ενοχής με λίγο ξινίλα)
*φωτο το ai αμαν και συ μην τα παίρνεις όλα τόσο σοβαρά ;-)
Κοτόπουλο με Λεμονάτες Πατάτες (Πραγματικό & Εύκολο)
Υλικά (για 4 άτομα):
1 κοτόπουλο ολόκληρο (~1.5 κιλό)
1 κιλό πατάτες, κομμένες σε ομοιόμορφα κομμάτια
1 λεμόνι (χυμός και ξύσμα)
100 ml ελαιόλαδο
2 κ.γ. ρίγανη
1 κ.γ. αλάτι
1/2 κ.γ. πιπέρι
Προαιρετικά: 1 κ.σ. μέλι ή ζάχαρη για ελαφριά καραμέλα
Εκτέλεση:
Προθερμαίνεις τον φούρνο στους 180°C.
Αλείφεις το κοτόπουλο με λάδι, χυμό λεμονιού, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και προαιρετικά λίγη ζάχαρη/μέλι για γλυκιά… χειριστική νότα.
Τοποθετείς το κοτόπουλο σε ταψί και γύρω τις πατάτες.
Ψήνεις για 1 ώρα και 15 λεπτά, περιχύνεις το κοτόπουλο με τους χυμούς του και γυρνάς τις πατάτες στη μέση του χρόνου. Για τραγανό δέρμα, άναψε το grill 5 λεπτά στο τέλος.
Σερβίρεις ζεστό, απολαμβάνοντας τη γεύση της… νίκης σου, χωρίς drama.
Tip από το σεφ: Κράτα τον χρόνο στο φούρνο και μην αφήνεις κανέναν να σου λέει τι να κάνεις – το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σου
ΓΕΝΙΚΑ: Μην αφήνεις κανέναν να σου μαγειρεύει τη ζωή!
Ο Χειριστικός μπορεί να είναι ο βασιλιάς των έμμεσων επιθέσεων, αλλά εσύ είσαι ο σεφ της δικής σου κουζίνας. Άναψε το καλοριφέρ, ψήσε το κοτόπουλο σου σωστά, και κράτα τον έλεγχο στο τραπέζι
*και στη ζωή σου.
Σχόλια