Δε θέλω

Κάνω συχνά το λάθος να δένομαι με ανθρώπους.

Η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές τρώω τα μούτρα μου, σαν να πέφτω με φόρα στον τοίχο, γιατί τα μούρα σου θα φας δε θα σπάσει ο τοίχος.

Αλλά δεν το μετανιώνω.

ΠΟΤΕ!

Ξέρω ότι δεν είμαι πίτσα να αρέσω σε όλους αλλά επίσης ξέρω πως αυτοί που με αγαπάνε είναι περισσότεροι από αυτούς που με μισούν. Αυτούς που δεν μπορώ καθόλου όσο μεγαλώνω όμως φίλε μου, είναι αυτούς που με φοβούνται.

Και αυτό το καταλαβαίνω πολύ εύκολα γαμώτο. Ο άνθρωπος που σε φοβάται στο δείχνει τόσο έντονα χωρίς να το καταλαβαίνει, και ενώ από τη μια θέλεις να γελάσεις από την άλλη νιώθεις και λίγο χαζός… Ο άνθρωπος που θα σε φοβηθεί θα διανθίσει το λόγο του με πολλά λόγια για να μη σε προσβάλει, θα στο φέρει έτσι θα στο φέρει αλλιώς… Όλη αυτή η επίπλαστη γλύκα… μας έφαγε η πολιτική ορθότητα γαμώ το στανιό μου…

Αν με ρώταγες πριν μερικά χρόνια θα σου απάνταγα πως μου αρέσει πολύ να με φοβούνται, κάτι τα χρόνια στο στρατό  κάτι τα σεφιλίκια, κάτι το εκπαιδευτριλίκι… εύκολα χάνεις τη μπάλα, και δε στο κρύβω πως υπήρξε εποχή που το απολάμβανα.

Μα όσο περνάνε τα χρόνια μου και ωριμάζω κατανοώ.. απαιτώ.. θέλω απλά να με αγαπάνε. Όχι εγωιστικά, ούτε κακομαθημένα, Απλά και πραγματικά και να με αγαπάνε για αυτό που είμαι γιατί δεν είμαι κάτι άλλο από αυτό που δείχνω. Δυστυχώς είμαι ένας απίστευτα δοτικός και συναισθηματικός άνθρωπος, από παιδάκι έτσι ήμουν αλλά μεγαλώνοντας γίνομαι χειρότερος.

Το κακό όμως στην υπόθεση είναι πως, όταν κάποιος φοβάται, πως είσαι κάτι άλλο από αυτό που του δείχνεις – γιατί είπαμε πως το χειρότερο πράγμα στον ψεύτη είναι πως δεν μπορεί να πιστέψει τους άλλους- προφανώς και κατ επέκτασην φοβάται αρχικά τον εαυτό του και ύστερα εσένα, γενικά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας –αυτό που όταν υψώνεις να δείξεις τον άλλον ξεχνάς ότι τα υπόλοιπα σου δάχτυλα δείχνουν κατ εσέ- οι άνθρωποι έχουμε μια τάση να τρομάζουμε από αυτό που δεν ξέρουμε και πολλές φορές να απορρίπτουμε ανθρώπους από τη ζωή μας απλά από φόβο για το «ΑΝ» η πολλές φορές γιατί εμείς οι ίδιοι φοβόμαστε την ίδια την απόρριψη ή τη δέσμευση άρα κόβουμε κάθε σχέση εξ αρχήν και όλα καλά.

Θα με πεις: «Αδερφέ τουλάχιστον έχουμε το κεφάλι μας ήρεμο.» Ξέρεις…. Είναι σαν αυτό που κάνουν πολλοί στις σχέσεις τους: «Θα σε κερατώσω γιατί φοβάμαι ότι θα φάω κέρατο άρα ας το κάνω πρώτος» Τραγικό φίλε αλλά ναι ισχύει. Και γω το χω κάνει… ανασφάλεια; Εγωισμός; Χαμηλή αυτοεκτίμηση; Ποιος ξέρει…

Βασικά τέλος τέλος θέλω να καταλήξω εδώ:

Άτιμο πράγμα  το φιλότιμο και η αγάπη επίσης, για αυτό και δεν μπορείς να πετάς ανθρώπους έξω από τη ζωή σου έτσι απλά η να τους απορρίπτεις έτσι απλά με ένα σκέτο «Δε θέλω». Ξέρεις υπάρχει μια πολύ μικρή λεπτομέρεια στη ζωή μας που όλοι θέλουμε να αγνοούμε: Μπερδεύουμε πως  η καλοσύνη και η αγάπη που μας δίνονται ή μας προσφέρονται είναι κάτι δεδομένο.  Μέγα λάθος! Τίποτα δεν είναι δεδομένο!
Νομίζω πως, αρκετές φορές αυτό που δίνουμε η μας δίνουν είναι απλά προϊόν αγάπης, όχι ανταλλαγής. Καλό είναι να μην περιμένουμε την ανταπόδοση παρά μόνο την εκτίμηση. Συχνά αυτό που μας δίνεται είναι δώρο όχι δάνειο και επίσης καλό είναι να αντιμετωπίζεται έτσι.

Δεν αντιλέγω και με βρίσκεις υπέρμαχο, στο ότι είναι δεδομένο να αγωνίζεσαι για τους ανθρώπους της ζωής σου και να τους κρατάς κοντά σου με όποιο τρόπο μπορείς. Με νύχια και με δόντια, να μη λογαριάζεις τίποτα αλλά πολλές φορές ένα απλό «Δε θέλω» φτάνει για να στα γκρεμίσει όλα.

Υλικά

1 μικρή κρέμα γάλακτος για μαγειρική

2 φλ. ζωμό λαχανικών

½ κιλό διάφορα μανιτάρια

1 μεγάλο κρεμμύδι η το λευκό μέρος από ένα πράσο

1 γενναία κουταλιά βούτυρο αγελάδος

150 γραμμάρια μπέικον καπνιστό

Αλάτι και άσπρο πιπέρι κατά βούληση

Εκτέλεση:

Απλά καθάρισε με μια βρεγμένη πετσέτα τα μανιτάρια. Άσε τα χαζά που βλέπεις στην τηλεόραση που τα ξεφλουδίζουν και τα περνάνε από ξεματιάστρες και σαράντα κύματα. Εσύ απλά σκούπισε τα να καθαρίσουν

Κόφτα σε φέτες.

Ψιλόκοψε το κρεμμύδι η το πράσο

Σε μία σχετικά μεγάλη κατσαρόλα βάλε το βούτυρο να λιώσει και χώσε μέσα το κρεμμύδι η το πράσο μέχρι να μαραθούν.

Βάλε μέσα τα μανιτάρια μαζί με το μπέικον και ανακάτεψε να πάρουν χρώμα.

Στη συνέχεια ρίξε το ζωμό και άστα να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν τα μανιτάρια.

Βάλε αλάτια και πιπέρια και την κρέμα γάλακτος,

Χαμήλωσε τη φωτιά να μη σου φουσκώσει και χυθεί η σούπα.

Βράσε άλλα 10 λεπτά

Πέρνα την από το μπλέντερ αν θες να την κάνεις βελουτέ.

Αυτά.