Καρμπονάρα απλή και εύκολη

Όχι δεν μου αρέσει για κανένα λόγο και σε καμία περίπτωση που πλέον είμαι άνεργος. Αλλά πρέπει να καταφέρω να ξοδέψω το χρόνο μου δημιουργικά και φυσικά πρακτικά.
Το γράψιμο “το χω”.
Αυτό το λένε οι άλλοι όχι εγώ
Τις γνώσεις τις έχω.
Αυτό το λέω γω, οι άλλοι δεν ξέρω τι λένε.
Νταξ...Εσκοφιέ δεν με λες, αλλά ρε φίλε μαγειρεύω επαγγελματικά περίπου 15 χρόνια δεν μπορεί κάτι θα ξέρω να φτιάχνω. Έτσι λοιπόν σκέφτηκα: “Θα λιώνεις που θα λιώνεις στον υπολογιστή βρε ρεμάλι όλη μέρα, δεν κάνεις ένα Blogg μαγειρικής να χεις να ασχολείσαι; Να μάθει και ο κόσμος να φτιάχνει κάνα φαϊ της προκοπής..” και έτσι στήθηκε σε χρόνο dt
Θα ανεβάζω μια δυο συνταγούλες την εβδομάδα και όπου με βγάλει ρε φίλε. Έτσι και αλλιώς (θα θελα μη λέω μαλακίες) αλλά διάσημος δεν θα γίνω (ωρε λες;)
Πάμε λοιπόν για αρχή με το αγαπημένο φαγητό του 99.99% των Ελλήνων
Μακαρόνια.
Και πιο συγκεκριμένα Καρμπονάρα φίλε μου.
Όταν λέω καρμπονάρα δεν εννοώ αυτό το καταταλαιπωρημένο έδεσμα που φτιάχνουμε στην Ελλάδα και έχει μέσα ζαμπόνια, μανιτάρια, καντήλια και δεν ξέρω και γω τι. Λέω για την άλλη πουλάκι μου, την κλασσική, απλή και νόστιμη.(μεταξύ μας και πιο εύκολη) αυτή που όπως λέει ο μύθος ή η παράδοση έφτιαχναν οι Ιταλοί ανθρακωρύχοι στα βουνά της Βόρειας Ιταλίας ή της Κεντρικής Ιταλίας διορθώστε με αν κάνω λάθος, με τα πιο πρόχειρα υλικά που είχαν: Μακαρόνια, πανσέτα, τυρί τριμμένο, αυγό και σκόρδο.
Ναι μην ετοιμάζεσαι να σηκωθείς να φύγεις. Καλά διάβασες.
Σκόρδο.

Υλικά (για 4 νοματαίους η για 2 πολύ πεινασμένους)
1 πακέτο ζυμαρικά
(πένες να πάρεις που βολεύουν στο ανακάτεμα και λόγω κατασκευής θα γίνουν πιο εύγευστες μια και κρατούν σάλτσα στο εσωτερικό τους)
250 γραμμάρια πανσέτα κομμένη σε “ζαράκια”
1 κουταλιά της σούπας (ίσως και λιγότερο μη σου πω) ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο (καθαρισμένη εννοείται) ολόκληρη
3 κρόκους αυγού (μετρίου μεγέθους αυγά και καλύτερα να είναι σε θερμοκρασία δωματίου)
1 φλυτζάνι του τσαγιού (αν είναι δυνατών φρεσκοτριμμένο, αν δεν είναι μη σκας δεν χαλιέται κανείς) πεκορίνο ή παρμεζάνα (σε παρακαλώ ψάξε να βρεις ένα από τα δύο και για κανένα λόγο τίποτις Gouda, Edam και τα λοιπά. Αυτά είναι για άλλες παρασκευές)
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Πλύνε τα χέρια σου και βάλε στο μάτι της κουζίνας, μια κατσαρόλα με νερό μέχρι τη μέση και λίγο παραπάνω να βράζει. Ρίξε μέσα αλάτι, μια κουταλιά ελαιόλαδο, και μόλις το νερό αρχίζει να βράζει ρίξε μέσα τα ζυμαρικά χωρίς να κάνεις την κουζίνα ρημαδιό, χαμήλωσε λίγο τη θερμοκρασία αν δεις το κοχλάζον νερό να χει επεκτατικές βλέψεις πάνω σου, και ανακάτεψε τα ζυμαρικά γιατί θα κολλήσουν, θα λασπώσουν ,εσύ μετά θα καντηλιάζεις εμένα και γω τη ρημάδα την τύχη μου.
Πάρε ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι, σκούπισε το μην τυχών και έχει τίποτα νερά πάνω, και...! Πάρε τη σκελίδα το σκορδάκι και τρίψε την τον πάτο του τηγανιού καλά καλά. Θα πάρουμε όλο το άρωμα αλλά όχι τη σκορδίλα οπότε θα μπορείς να φιλήσεις και το μωρό μετά άνετα μη σκας. Πέτα τα υπολείμματα σκόρδου στα σκουπίδια. (Το νου σου στα μακαρόνια μη λασπώσουν ρεμάλι!) τσάκω λίγο ελαιόλαδο βάλε το τηγάνι στη φωτιά και τσιγάρισε καλά την πανσέτα μέχρι να μισοψηθεί. Πρόσεχε είπα “μισοψηθεί” όχι “μισοκαεί”.
Στράγγισε τα ζυμαρικά, κράτα μια κούπα νεράκι στο οποίο έβρασαν θα μας χρειαστεί σε λίγο θα δεις.
Απλά στράγγισε τα.
Ούτε να τα κρυώσεις, ούτε να τους κάνεις μπάνιο ούτε τίποτα τίποτα τίποτα!!! Και κράτα τα καβάντζα στην άκρη
Όπως η πανσέτα θα τσιγαρίζετε χώσε τα μακαρόνια μέσα στο τηγάνι, καπάκι ρίξε τους κρόκους του αυγού, και τέλος την κούπα με το νερό που λέγαμε.
Όχι την κούπα ρε μαλάκα το νερό.
Επιτόπου και το τριμμένο τυρί και ανακάτεψε τα καλά. Πολύ καλά.
Σε αυτό το σημείο υποθέτω ότι έχεις κάνει καλλιγραφία την κουζίνα στανταράκι και με βρίζεις για αυτό έχε κατά νου ότι μπορείς όταν κάνεις όλες τις παραπάνω κινήσεις να έχεις αποσύρει έτσι μια ψιλή, το τηγάνι σου από τη φωτιά γιατί σίγουρα μία σεβαστή ποσότητα θα “πιάσει” στον πάτο του αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα.
Ναι. Δεν ξέρω αν το κατάλαβες μικρέ αλλά τα μακαρόνια σου είναι έτοιμα.
Βάλε μπόλικο πιπέρακι φρεσκοτριμμένο και δοκίμασε τα να μου πεις.
Πριν κλείσω να μην ξεχάσω να σου αναφέρω λίγες λεπτομέρειες:
Το φρεσκοτριμμένο πιπέρι στο τέλος θυμίζει τα ρινίσματα του κάρβουνου(Carbon), άρα παίζει πολύ να έχει και αυτό σχέση με το όνομα αλλά συ μην το δένεις και κόμπο, αυτό.
Οι Ιταλοί τα μακαρόνια είθισται να τα τρώνε οι άνθρωποι για πρώτο πιάτο οπότε δεν τα κάνουν πυρηνική βόμβα θερμίδων, καίγοντας βούτυρα, λάδια και όλες τις παπαριές που κάνουμε μεις. Για να σου φύγει η απορία, το νερό που κρατήσαμε από το βράσιμο των ζυμαρικών είναι ζεστό και έτσι αφενός μεν δεν θα μας κόψει τη σάλτσα, αφετέρου δε, θα μας βοηθήσει να κάνουμε μια πολύ πιο δεμένη παρασκευή εφ όσων είναι πίτα στο άμυλο και φυσικά θα βοηθήσει να ψηθούν οι κρόκοι μαζί με τη θερμοκρασία από τα ζεστά ζυμαρικά και (εννοείται) το τηγάνι
Αυτά που λες.
Δεν έχω κάτι άλλο για σήμερα.
Περιμένω τα σχόλια της παρατηρήσεις σου και αν θέλεις καμία συνταγή πες μου
άντε ρε καλή αρχή
JKoul