Φανουρόπιτα

Ξυπνάς το επόμενο μεσημέρι ιδρωμένος, το κεφάλι καζάνι μετά από το μεθύσι και αντιλαμβάνεσαι πως σήμερα ήταν η τελευταία του καλοκαιριού. Θα ρίξεις στα μούτρα κρύο νερό για να έρθει το μυαλό. Θα κάνεις καφέ και θα ανάψεις τσιγάρο και θα απολαύσεις τα λίγα λεπτά ησυχίας που σου έχουν αφήσει. Θα βάλεις μαύρο t shirt θα αρπάξεις κλειδιά, λεφτά, κινητό, γυαλιά, σήμερα χαρακτήρας ο εναλλακτικός, ξέρεις με λίγη γκρίνια. Σβήνει σιγά σιγά το καλοκαίρι και βγαίνουν οι διάολοι να θαυμάσουν λίγο μπούτι ακόμη. Η γκρίνια από τους φίλους σου αρχίζει και βγάζουν όλα τα χειμωνιάτικα βασανάκια τους. Με το που νυχτώσει η πόλη γεμίζει λαμπάκια, φώτα αμαξιών, φώτα από κουζίνες και υπνοδωμάτια. Μερικά βράδια με μουσική βραχνή στα ακουστικά σου, εκείνα τα βράδια στα πεζοδρόμια με της μεταμεσονύκτιες εξομολογήσεις στα αμάξια που σε γλύφουν με τον ήχο τους, κοιτάς και βλέπεις ανθρώπους σκέτο βάρος, που μες την ζέστη διαστέλλονται κι όμως καταφέρνουν να μην εκρήγνυνται, χωρίς όνειρα, προσπαθούν να υποταχθούν στο μεγαλείο της ενηλικίωσης. Αναπαράγονται σε ξενυχτάδικα και δωμάτια ξενοδοχείων της παρακμής, στα γκρίζα μπετό. Πάνω στην βόλτα σου βλέπεις τους νέους και σκέφτεσαι πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει ατροφήσει από άποψη κοινωνική, ανθρωπίνων σχέσεων και δημιουργικότητας, στείρες γενιές που παθιάζονται, ταλαιπωρούν και μπερδεύουν και αναρωτιέσαι αν υπάρχουν πλέον αυτοί οι λεπτεπίλεπτοι που έμαθαν να σκέφτονται και να παίζουν πάνω στο συναίσθημα.

Τα μονοπώλια δεν εξάγουν μόνο ψυγεία, αυτοκίνητα, ραδιόφωνα και κομπιούτερ, εξάγουν και ιδεολογία. Πλέον δεν μας χωράει το σπίτι. Kάποτε είχαμε εμάς, τώρα έχουμε τους άλλους, κι αυτούς που επινοήσαμε και είμαστε μόνοι πάλι. Καθώς το καλοκαίρι για μένα τελείωσε και ήρθα πίσω στην πόλη έχω μια περίεργη αίσθηση πως γύρισα νωρίς φέτος. Τα μόνα πρόσωπα που βλέπω σε συνεχή βάση
έχουν μια χλωμάδα. Μια χλωμάδα που παθαίνει κανείς μόνο όταν κάθεται πολλές ώρες σε αποπνικτικά δωμάτια διαβάζοντας playboy και τη Βίβλο. Οι γνωριμίες γίνονται εύκολα από το facebook και λίγοι είναι αυτοί οι οποίοι γνωρίζουν πόσο μεγάλο ενδιαφέρον έχει μια γνωριμία από κοντά, χωρίς να εμπεριέχει Φ.Π.Α. Μπορείς να κάτσεις σε ωραίες ταράτσες, σε μπαρ, σε παγκάκια, σε θερινά.
Από κοντά δεν χρειάζεται να μιλήσεις καθόλου, μπορείς να μιλήσεις και μια άλλη γλώσσα, και αλίμονο σ'αυτούς που δεν την μίλησαν ποτέ. Καλός μαλάκας είναι και αυτός που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για ενθουσιασμό, έστω και πρόσκαιρο.

[Το εξαιρετικό κείμενο που συνοδεύει τη συνταγή μας σήμερα είναι ένα δώρο σε μένα του μαθητή μου Κυρίου Ορφέα Σουρή που σύντομα θα εξελιχθεί σε έναν υπέροχο συγγραφέα]

Φανουρόπιτα:

Υλικά

1 ποτήρι λάδι

1/2 κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

1 1/2 ποτήρι ζάχαρη

1 ποτήρι χυμό πορτοκάλι

1 κουταλάκι κανέλα

1/2 ποτήρι καρύδια χοντροκομμένα

1 ποτήρι σταφίδες μαύρες

1 ποτηράκι του λικέρ κονιάκ

1/2 ποτήρι σταφίδες ξανθές

Εκτέλεση

Χτυπάμε όλα μαζί τα υλικά (εκτός από τους ξηρούς καρπούς) σε μια λεκανίτσα με το σύρμα ή στο μίξερ. Μετά προσθέτουμε τα καρύδια και τις σταφίδες, τα ανακατεύουμε και τα βάζουμε σε λαδωμένο και αλευρωμένο ταψάκι. Το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 – 180 για 40 λεπτά (οι θερμοκρασίες και οι χρόνοι είναι ενδεικτικοί στον κάθε τύπο κουζίνας). Βάζουμε στο κέντρο ένα μαχαιράκι - πρέπει να βγει στεγνό. Όταν κρυώσει, μπορούμε να πασπαλίσουμε ζάχαρη άχνη και κανέλα. Παραδοσιακά η φανουρόπιτα φτιάχνεται με 7 η με 9 υλικά

*”Τον Άγιο Φανούριο που η μνήμη του εορτάζεται στις 27 Σεπτεμβρίου, έκανε αρκετά δημοφιλή η παρήχηση του ονόματός του προς το φαίνω, φανερώνω. Είναι ο Άγιος που φανερώνει τα χαμένα ζώα ή πράγματα κ.α. Εννοείται ότι το αίτημα συνοδεύεται και με ορισμένα τάματα. Η παράδοση για την Φανουρόπιτα λέει ότι η Μητέρα του Αγίου Φανουρίου ήταν αμαρτωλή. Ήταν λέγεται σκληρή, άπονη και αυστηρή με τους φτωχούς και τους συμπεριφερόταν σχεδόν απάνθρωπα. Μάλιστα για τον αμετανόητο χαρακτήρα της πήγε στην κόλαση.

Αυτός είναι ο λόγος που οι νοικοκυρές φτιάχνουν την ημέρα αυτή φανουρόπιτες και αφού τις πάνε στην εκκλησία και ευλογηθούν τις μοιράζουν στη γειτονιά και στο εκκλησίασμα, με τη σύσταση να ευχηθούν να συγχωρεθεί η μάνα του Αγίου”