Νηστήσιμη Σοκολατόπιτα με γλάσο

"Οι άνθρωποι βαριούνται τα μεγάλα κείμενα αγάπη μου, βαριούνται τις ανθρώπινες σχέσεις, βαριούνται να προσπαθούν και τα θέλουν όλα εύκολα, δεν βλέπεις τα πιτσιρίκια που είναι όλα σαν φωτοτυπίες και τα κάνουν όλα γρήγορα; Insta" είπε η V, έσιαξε τα γυαλιά ηλίου της και φύσηξε τον καπνό προς τα πάνω. "Καθαρά Δευτέρα είπαμε είναι σήμερα;"

"Μα είναι δυνατών ρε φίλε; Και μεις έτσι κάναμε; Όχι καθαρή,  Μεγάλη είναι.. Μεγάλη Δεύτερα. Πολύ μεγάλη και καθόλου Δευτέρα. Μου αρέσει που σου πα να μην βάλεις μάλλινο" της είπα "Κοντεύει να χιονίσει σε λίγο..κωλόκαιρος"

Για τέλη Απριλίου έκανε κρύο, ειδικά αν καθόσουν σε μέρος χωρίς να χτυπάει ο Ήλιος. Αν τύχαινε και έβρισκες τραπεζάκι στον ήλιο θα έκανες Ιγκουάνα να σκάσει από τη ζήλια του.

Η σερβιτόρα μας έφερε τους καφέδες. Τυπικότητα. Ξυνίλα. Ύφος.

Κάτι μεταξύ χαλασμένου καμπερνέ και μηλόξιδου ανακατεμένα με χυμό Grape Fruit. Δεν μπορώ να βγάλω κάτι πιο ξινό σε γεύση.

"Μαλάκα γιατί έχουν τέτοια μούρη;"

"Μια χαρά είναι η μούρη τους. Λίγο ξινή αλλά σκέψου πως μάλλον εμείς έχουμε κέφια αγάπη. Αυτοί δεν έχουν. Και συ στη δουλειά έτσι είσαι"

"Δεν είμαι." απολογήθηκα. Σιγά...ούτε εγώ δεν το πίστευα. Με στραβοκοίταξε και κατέβασε το γυαλί "Καλά σκάσω. Έτσι είμαι ναι αλλά θέλω να τη χτυπήσω μπουνιά στο μεσόφρυδο, σιχτίρι καριόλα" ψιθύρισα.

"Πόσους καφέδες ήπιες μαρσύ;" με κοίταξε στραβά.

"Πέμπτος είναι, χάλια είναι τα νεύρα μου πάλι. Δεν κοιμήθηκα καλά καθόλου πάλι, το βιολογικό μου ρολόι έχει χαλάσει τελείως." της είπα. Άναψα τσιγάρο. Έβγαλα σέλφι. Την ανέβασα Insta

"Τι ώρα ξύπνησες πάλι μικρό μου βαμπίρ;"

"Αχ αγάπη μου σε παρακαλώ πολύ θα μου φέρεις ένα άλλο καλαμάκι γιατί αυτό έχει διαρροή;" χαμογέλασε στον ευγενέστατο σερβιτόρο.

"Δεν είναι γλύκας ρε φίλε; Κοίτα ευγένεια... Γιατί οι άντρες σερβιτόροι είναι ευγενικοί και οι γυναίκες είστε τόσο σκύλες μου λες; Σηκώθηκα μια στις 03:30 μια στις 05:00 και τελικά 06:00 το πρωί, είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν μάγος και πέταγα ψηλά επάνω σε μια σκούπα και πήγαινα όλο και πιο ψηλά όλο και πιο ψηλά" μύρισε φρέσκο βούτυρο ανακατεμένο με σοκολάτα.

"Πάλι πέταγες παιδάκι μου; Είναι δεύτερη φορά αυτή την εβδομάδα. Μμμμμμ Βούτυρο" Μουγκρίσαμε σαν ευτυχισμένες γελάδες σε διαφήμιση για σοκολάτα

"Δεν ξέρω" της απάντησα "Ίσως να ήθελα να γίνω αεροπόρος η ίσως να ήθελα να γίνω αερόστατο για αυτό έχω κοιλιά"

"Δεν είναι όμως γαμάτο το αίσθημα ε"

Κοίταξα ψηλά τα σύννεφα.

Έσβησα το τσιγάρο.

Ναι είναι.

Νηστήσιμη Σοκολατόπιτα με γλάσο

Υλικά:

500 γραμμάρια Φαρίνα

400 γραμμάρια άσπρη κρυσταλλική ζάχαρη

400 ml γάλα αμυγδάλου χωρίς ζάχαρη*

55 γραμμάρια άγλυκο κακάο

2 φιαλίδια βανιλίνη

125 ml ηλιέλαιο ή σογιέλαιο ή καλαμποκέλαιο

60 ml ξύδι λευκό ή μηλόξιδο ή κανονικό απλό

250 γραμμάρια σοκολάτα υγείας

Για το Γλάσο:

250 γραμμάρια σοκολάτα υγείας

200 ml γάλα αμυγδάλου χωρίς ζάχαρη*

Σπας τη σοκολάτα σε 2 μέρη.

Καβατζώνεις τα 250 γραμμάρια για το γλάσο και τα άλλα 250 τα σπας με το μαχαίρι σε κομμάτια και τα αφήνεις κατά μέρους.

Ρίχνεις όλα τα υλικά για τη ζύμη μέσα σε ένα δοχείο και τα χτυπάς στη δυνατή ταχύτητα του μίξερ για τόσο όσο να ομογενοποιηθούν.

Τη σπασμένη σοκολάτα τη ρίχνεις μέσα στο τέλος.

Αδειάζεις το μείγμα μέσα σε λαδωμένη φόρμα η ταψί.

Ψήνεις το γλυκό στους 200 βαθμούς σε φούρνο με αέρα μέχρι να φουσκώσει και τόσο ώστε όταν βάλεις ένα μαχαίρι στη ζύμη να αυτό βγαίνει στεγνό.

Με τα υπόλοιπα υλικά μέσα σε ένα κατσαρολάκι φτιάχνεις ένα ρευστό γλάσο σοκολάτας για να καλύψεις το γλυκό.

Αυτά.