Βραχάκια με ξηρούς καρπούς

Η αλήθεια είναι ότι το χω γράψει λίγο στα αρχίδια μου το blogg πάλι και θα μου γκρινιάξεις και θα χεις και δίκιο. Πήζω όμως και όταν πήζω με ξέρεις ότι τα μπουρδουκλώνω όλα, αφετέρου το Blogging είναι διασκέδαση δεν είναι ψυχαναγκασμός οπότε κατανοείς ε;
Πλάκα πλάκα φτάσαμε στο Πάσχα ρε φίλε το χεις πάρει γραμμή; Δεν ξέρω φέτος (προς το παρών) είμαι σταθερά αμέτοχος στο Θέμα, και μη σου πω νοσταλγώ λίγο της ημέρες που πήγαινα σχολείο και το Πάσχα ήτανε διακοπές και ξεκούραση, μετά μπλέξαμε με το στρατό και το Πάσχα έγινε “άντε να πάρω άδεια” μετά μπήκανε τα μαγειρικά στη μέση και τελικά μείναμε στο “όχι ρε πούστη μου γαμώ τη μαγειρίτσα μέσα τα βαριέμαι αυτά”. Είτε έτσι είτε αλλιώς το Πάσχα είναι ωραίο, είναι για το χωριό, είναι για επισκέψεις, είναι για περισυλλογή, για τα πρώτα δειλά κοντομάνικα, και φυσικά για νηστεία
Οι απόψεις μου με τη νηστεία είναι περίεργες, την υποστηρίζω, τη σέβομαι, θεωρώ ότι διατροφικά είναι άριστη (και ω το αγνοούσα απίστευτα, αλλά ναι πίστεψε με μπορείς να βρεις πηγές πρωτεΐνης εκεί που δεν το φαντάζεσαι και ας μην είναι γαλακτοκομικά η κρέας) προσπαθώ έστω και την Μεγάλη Εβδομάδα να προσέχω αλλά το θέμα δεν είναι μόνο το τι τρως, είναι και το τι λες και το τι κάνεις. Γιατί κουκλίτσα μου όσο και να σταματήσεις το γούρλωμα, αν είναι το καντήλι να πάει σύννεφο... γάμα την και τη νηστεία και μας μαζί....
Στο εν λόγω ιστοσαλλόν όμως το θέμα μας είναι το φαΐ όχι οι θρησκείες με τα παρελκόμενα τους
(ως επί το πλείστον δηλαδή)
Και επειδή είμαστε της “Παλιάς σχολής”όπου ο μάγειρας μοιάζει πιότερο με τον Λιχούδη από τα στρουμφάκια και όχι με κλαρινογαμπρό/Celebrrity/μοντέλο του Herb Ritts σκεφτόμαστε ΚΑΙ με το στομάχι.
Τι κάνεις λοιπόν όταν σε έχει πιάσει εκείνη η γαμημένη απογευματινή λιγούρα μετά τον ύπνο,;Ή ακόμη χειρότερα, η υπογλυκαιμία μετά την προπόνηση; Όπου θα έδινες όλο σου το βασίλειο, μη σου πω και το ένα σου νεφρό για ένα τόσο δα γλυκάκι;
Και είναι νηστεία;
Και κάνεις δίαιτα;
(ναι κάνω καλά κατάλαβες)
για αυτό λοιπόν είναι εδώ ο θείος ο Γιάννης για να σε σώσει ακόμη μια φορά από τα έτοιμα και την αμαρτία (ουπς!)
ΒΡΑΧΑΚΙΑ
(άνετα γρήγορα εύκολα)
ΥΛΙΚΑ:
(φθηνά απλά οικονομικά)
2 πλάκες κουβερτούρα
(μπορείς να την αντικαταστήσεις και με γάλακτος αλλά μετά θα είναι “βραχάκια γάμησε τα κόλαση θερμίδας και καθόλου νηστεία” οπότε καλύτερα κάνε τα έτσι)
300 γραμμάρια ξηρούς καρπούς
(είθισται το αμύγδαλο, αλλά εγώ προσωπικά βάζω ανάμεικτους για καλύτερη γεύση και πουτανιά)
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη άχνη
(120 θερμίδες είναι. Μην κάνεις έτσι σε παρακαλώ!)
2 κουταλιές της σούπας Καλαμποκέλαιο ή μαργαρίνη
(τους δίνει εκτός από το μαλάκωμα και μια έξτρα γυαλάδα)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Πλένουμε τα χέρια μας και βάζουμε και μια κούπα καφέ, μιας που η συνταγή δεν είναι ότι την λες δύσκολη, αλλά ως ζαχαροπλαστική ε....λίγο μανουριάρικη τη λες..
Ξεκινάμε με τους ξηρούς καρπούς όπου:
Αν είναι αμύγδαλα μόνο, τα βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι με νερό και μόλις πάρουν βράση (κοίτα μην τα αφήσεις καμιά ώρα και τα κάνεις σούπα, απλά να πάρουν βράση λέμε ε!) τα κατεβάζουμε από τη φωτιά, τα σουρώνουμε, τα αφήνουμε λίγο να κρυώσουν μη και ζεματιστούμε, και μετά τα ξεφλουδίζουμε και τα βάζουμε σε ένα ταψάκι, για να τα καβουρδίσουμε για 10 λεπτάκια στον φούρνο (συγκεκριμένα στο γκριλ)
Φυσικά υπάρχει και η εύκολη λύση. Απλά αγοράζεις έτοιμα ξεφλουδισμένα και καθαρισμένα αμύγδαλα, η αν θέλεις να το ξεφτιλίσουμε τελείως αγοράζεις αμύγδαλο σε σκόνη – πούδρα, που είναι και ντιπ για ντιπ έτοιμο!
Αν... λέω....αν..όμως έχεις άλλους ξηρούς καρπούς στο σπίτι, όπως Φουντούκια ή Καρύδια (καλά αν έχεις τίποτα μακανταμία ή τέτοια άλλα εξωτικά και περίεργα με πιάνεις αδιάβαστο) ή τα χεις ανάκατα όλα μαζί, απλά περνάς τη διαδικασία Νο1 και πας κατευθείαν στο Νο2 (μη νομίζεις πρέπει και γω ο καημένος να γράψω για να γεμίσω την ανάρτηση) δηλαδή εκεί που λέμε για το φούρνο.
Όταν βγάλεις άκρη με τους ξηρούς καρπούς (γιατί σαν λίγο μπερδεμένα να στα λέω σήμερα) λιώσε σε μπαίν μαρί την κουβερτούρα, και χώσε μέσα την άχνη ζάχαρη, το καλαμποκέλαιο (ή την μαργαρίνη) και τέλος τους καθαρισμένους και καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς ολόκληρους ή κοπανισμένους ελαφρά.
Καλά μέχρι εδώ έτσι;
Αποσύρουμε το κατσαρολάκι μας απο τη φωτιά ανακατεύουμε το περιεχόμενο καλά.
Στρώνουμε στον πάγκο μας λαδόκολλα και παίρνουμε με ένα κουταλάκι του γλυκού (η της σούπας μη σκας δεν είναι θέμα, γούστα είναι αυτά) από το υλικό και το αφήνουμε επάνω στο χαρτί μας σχηματίζοντας ένα “βραχάκι”
Τα αφήνουμε έτσι να σταθούν λίγο και μετά τα τοποθετούμε στο ψυγείο, εκτός αν είμαστε ντιπ αρκούδες και τα ρημάξουμε χλιαρά όπως είναι πάνω στη λαδόκολλα, πράμα που το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό και αναμενόμενο.
Ελπίζω να τα ξαναπούμε μέχρι το Πάσχα αλλά να ξες μην περιμένεις συνταγή για τσουρέκια από μένα γιατί θα πάρω έτοιμα απτο φούρναρη το φίλο μου τον Ηλία.
Υ.Γ.
Η φωτογραφία είναι άθλια το ξέρω αλλά δεν είχε καλό φωτισμό σχώρα με