Πιτόγυρα ή αλλιώς “Κάτι το πχιότικον δια να τσικνίσωμεν”

Πιτόγυρα ή αλλιώς “Κάτι το πχιότικον δα να τσικνίσωμεν”
(βρε ουστ από δω λέω γω! Και δεν πάω να πάρω έτοιμα που θα κάτσω να τα φτιάξω;)


Υλικά
(για σας και τις αρκούδες φίλες σας)


Τα παρεμφερή της γεμίσεως!
16 πίτες για σουβλάκι
(2 πακέτa από το ψυγείο στο Σούπερ μάρκετ είναι μην τρομάζεις! Για να μας βγάλουν 8 δίπιτα τουλάχιστον. Δεν θέλω μαλακίες! Είπαμε, ή που θα κάνουνε τη σούπερ γουρουνιά ή τράβα φέρε γιαουρτάκια 0% να τελειώνουμε)
1 σακούλι προτηγανισμένες πατάτες
(Σε ότι σχήμα θέλεις, αν και καλύτερο είναι να πάρεις σε ροδέλες, σιγά μη σε βάλω να καθαρίσεις δεν ξέρω νομίζεις τι τεμπελόσκυλα έχω)
1 μεγάλο Κρεμμύδι
(όχι μανάρι μου! Σήμερα παίζει μόνο φρέσκο! Σκάσε γαμώ το φελέκι μου εγώ θα το καθαρίσω!)
2 μεγάλες Ντομάτες
(πάρε όσο το δυνατόν πιο κόκκινες ντομάτες για να βγάλουν και ζουμί, θα σου πω εγώ μετά για ποιο λόγο)
½ ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
(Δεν κατάλαβα. Προς τι το στραβομουτσούνιασμα;)1/2 κιλό Τζατζίκι
(μη με κοιτάς ξέρεις ότι το σιχαίνομαι. Αλλά στο πιτόγυρο πάει πολύ!
Για μένα να σου πω, πάρε Ρώσικη, για να μην σε βάλω να τη φτιάξεις και αυτή και πήξει το σύμπαν…και σταμάτα να με χτυπάς με την πετσέτα σε λέω)
Τα του κυρίως γουρουνιάσματος
1 kg πανσέτα γουρουνίσια
(που μετά θα κόψουμε σε λωρίδες)
2 κουταλιές της σούπας λιόλαδο
(ε! Τι; έχεις δεν έχεις;)
½ περίπου κουταλάκι ρίγανη
(πρόσεχε μην την μπερδέψεις με κάνα άλλο χόρτο, και μας βγει το πιτόγυρο space cake)
Αλάτι
(κατά βούληση αλλά μη τα λυσσάξεις!)
Πιπέρι
(άμα βάλουμε και κόκκινο και μαύρο θα είναι πολύ καλό)
Λεμόνι
(1 φρέσκο)


Εκτέλεση
Λοιπόν καλό μου! Είναι απλό και καθόλου πολύπλοκο.
Τσάκω το χοιρινό να το αλατοπιπερώσουμε καλά καλά, και μετά θα τα σοτάρουμε με το λαδάκι, σε ένα αντικολλητικό τηγάνι (σήριαλ αυτό το αντικολλητικό) μέχρι να ροδοκοκκινίσουν.
Θα τα σβήσουμε με το λεμονάκι (που θα χουμε κόψει στη μέση ναι ναι ναι) και θα τα πασπαλίσουμε με ριγανούλα.
Αφού κρυώσουν λίγο (για να μην μου καείς και μας βγει το πιτόγυρο χρυσάφι) τσάκω τες και χώστες στο ξύλο κοπής. Βούτα το μεγάλο το χασαπομάχαιρο (ναι ναι ναι ξέρεις εσύ ποιο λέω) και κόφτες σε μικρά κομματάκια η σε λωρίδες, και άφησε τα επιμέρους μαζί με τα ζουμιά τους σε ένα μεγάλο τάπερ.
Κανονικά για τους λογικούς ανθρώπους ή συνταγή τελειώνει εδώ ως εξής:
“Γεμίζουμε τις πίτες με το ψιλοκομμένο χοιρινό, όπως και τα υπόλοιπα υλικά και καλή μας όρεξη”
Αλλά επειδή “Ξέρει η πάπια” (εγώ στην προκειμένη) που ναι η λίμνη” θα πρέπει να παραθέσουμε και τις λεπτομέρειες που κάνουνε τη διαφορά:


Γράφω και μαθαίνω:

1. Τις πίτες η που θα της ροδίσεις σε ένα ελαφρά λαδωμένο τηγάνι ή που θα τις βάλεις λίγο στο φούρνο να ροδίσουν (χωρίς όμως να τις κάψουμε τις πίτες γιατί πιάσαμε τα τηλέφωνα με το μαλάκα ναι;)
   
2. Το ίδο ισχύει και για το κρέας, αν βαριέσαι τα λάδια και τα τηγανίσματα. Βάλε τις πανσέτες στο φούρνο και ψήστες μέχρι να ξεροψηθούν.
   
3. Τη ντομάτα θα την κόψεις σε ροδέλες στο ξύλο κοπής, πάνω από το τάπερ με το ψημένο κρέας. Έτσι θα κρατήσεις τα ζουμιά τα οποία θα ρίξεις πάνω στο ψιλοκομμένο κρεατάκι.
   
4. Το κρεμμύδι θα το κόψεις σε ψιλές ροδέλες για να το ανακατέψεις με το μαϊντανό.(Άσε ήδη έχεις απογοητευτεί το βλέπω στα μάτια σου. Τι νόμιζες καλό μου ότι είναι εύκολο;
5. Μουστάρδες, Κέτσαπ, Ταμπάσκο και λοιπά αρτύματα εξυπακούονται
6. Μη μου πεις ότι θέλεις να σου πω πως θα τηγανίσεις τις πατάτες τώρα?

Να μην ξεχάσω να σου τονίζω ότι τα δικά μου θα μου τα φτιάξεις “Απ΄όλα με ρώσικη” και πιάσε μου και μια Κόκα κόλα Λάιτ σε παρακαλώ, γιατί είμαι στη γράμμωση και δεν τρώω πολύ. Ειδικά το βράδυ